Toch nog even Ruttes rotsbodem uit een eerder topic naar boven trekken

Voordat De Notulen maandagavond werden opgehoest, suggereerden we onderaan een eerder topic dat vvd Kamerlid Helma Lodders (2010-2021) niet vrijwillig vertrokken is bij de vvd. De nummer 12 van de kieslijst van 2017 maakte in november 2020 in een verklaring bekend dat ze niet meer verkiesbaar zou zijn. Ze was toe aan "een nieuwe uitdaging". Dat is LinkedIn-lingo voor 'Help, ik ben mijn baan kwijt'. Tevens gaf ze op 30 maart 2021 - na de verkiezingen dus - geen concreet antwoord aan Trouw op wat die nieuwe uitdaging inhield: "interessante dingen", zei ze. Lodders' LinkedIn (mirror) vermeldt nog altijd haar Kamerlidmaatschap voor de vvd - een functie die ze niet meer bekleedt. "Beschikbaar", zegt haar Twitterbio.

In De Notulen van Mark en zijn Ministeriële Maffia, die enkele uren laten werden geopenbaard, staat de onderbouwing van onze overtuiging. Op 12 juli 2019, in de alinea boven het inmiddels beroemde woord "sensibiliseren" dat Wopkius Pilatus Hoekstra over zijn eigen Kamerlid Omtzigt gebruikte, staat dat Mark Rutte "weinig begrip" heeft voor "voor woordvoerders van coalitiefracties die zich in de media trachten te profileren" (Jezusgristus man, alsof het Pieter en Renkse, laat staan Lodders dáár om te doen was - red.) en hij heeft "in de richting van mevrouw Lodders het belang van eenheid binnen de coalitie benadrukt." Oftewel: Lodders kreeg een woedend telefoontje van Mark (of van Klaas Dijkhoff?) dat ze haar brutale bek moest houden en terug op haar achterste bankje moest gaan zitten.

We hebben het bewuste VAO-debat 'stopzetten kinderopvangtoeslag' van 4 juli 2019 terug gekeken voor de bijdrage van Helma Lodders. Die zie je in de video hierboven. Lodders dacht in haar bijdrage in de eerste plaats aan de getroffen gezinnen (die in geen enkel ministerraadnotuul aan bod komen), vond dat Menno niet Snel genoeg handelde, schamperde hardop over de (te laat doorgevoerde) stopzetting van onterechte invorderingen bij toeslagouders en wilde actief op de hoogte gehouden worden van de vorderingen op het dossier. Daarnaast wilde ze weten waarom klokkenluiders bij de Belastingdienst werden ontslagen terwijl de ambtelijke daders ongestoord verder konden knevelen. Ook wilde ze dat de ouders schadeloos werden gesteld - iets dat in de ministerraad actief werd tegengewerkt omdat Rutte "geen precedentwerking" wilde, die kon overstromen naar andere dossiers in andere zaken waar burgers lijden onder een dwingende doch falende overheid. Kritische vragen die de opmaat naar haar 'ontslag' vormden.